സഹയാത്രികൻ

ഞാൻ ആദ്യമായി നടന്ന ദിവസം തന്നെയാണ് 
നീയെന്നെ ആദ്യമായി വീഴ്ത്തിയതും 
ജീവിതത്തിലെ കുഴികൾ ശ്രദ്ധിക്കാൻ വേണ്ടിയാകുമെന്ന് 
അന്നെന്നോട് അമ്മ പറഞ്ഞു 
ഞാൻ ഓടിത്തുടങ്ങിയ അന്ന് 
എന്റെ മുൻപിൽ നീയൊരു കായൽ ഒരുക്കി 
ജീവിതത്തിന്റെ ആഴങ്ങൾ അറിയാൻ വേണ്ടിയാകുമെന്ന് 
അമ്മ വീണ്ടും പറഞ്ഞു
ഞാൻ നീന്തിതുടങ്ങിയ അന്ന് 
ആ കായൽ നീയൊരു സമുദ്രമാക്കി 
തിരമാലകൾക്കെതിരെ ഞാനിന്നെന്റെ
കുഞ്ഞു തോണി തുഴയുമ്പോൾ
എന്തിനു നീ അതേ തോണിയേറി
എന്റെ എതിർ ദിശയിലേക്ക് തുഴയുന്നു?
വിശദീകരണങ്ങൾക്ക് പ്രസക്തിയില്ലാത്തതിനാൽ
ഞാനെന്റെ തുഴച്ചിൽ നിര്ത്തുന്നു
ഇനിയെന്റെ യാത്ര
നിന്റെ ദിശയിൽ ...

നിഴലാട്ടങ്ങള്‍

നാടകങ്ങള്‍  കഴിഞ്ഞു

നാടക സീസണും 

വേഷങ്ങള്‍ അഴിച്ച്  

മുഖത്തെ ചായങ്ങള്‍ മായ്ക്കാതെ 

രൂപങ്ങള്‍  തട്ടിറങ്ങി

 

നിലനില്‍പ്പാണ് പ്രശ്നം 

ഹിറ്റ്ലര്‍ കിണറ്റിന്‍ കരയിലാണ് 

സംവിധായകന്റെ കോണം കഴുകണം 

വീണ നിലത്തു വച്ച് നാരദര്‍ 

നിര്‍മാതാവിന്റെ പുറം ചൊറിയുന്നു 

തന്റെ ഊഴം കാത്ത് ശിഖന്ഡി 

കിടപ്പറയില്‍ മുട്ടിലിരുന്നു 

പകല്‍ വെളിച്ചതിലെക്കിറങ്ങാന്‍ തുനിഞ്ഞ ജനത്തെ 

അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ  വസ്ത്രങ്ങളും 

ഒരു കണ്ണില്‍ കാമവും 

മറു കണ്ണില്‍ ദീനതയുമായി 

ദ്രൗപതി തടഞ്ഞു 

നിലനില്‍പ്പാണ് പ്രശ്നം

പകല്‍ വെളിച്ചത്തിലെ നിഴലാട്ടങ്ങള്‍ക്കു

മുഖം തിരിച്ച് 

ചുണ്ടില്‍ ഒരു പുഞ്ചിരിയുമായി 

കുചേലന്‍ മാത്രം ഇറങ്ങി നടന്നു 

തോളില്‍ തൂക്കിയ ഭാണ്ഡത്തില്‍ 

അവില്‍പൊതി ഭദ്രമായിരുന്നു ..

മരണക്കുറിപ്പ്

എന്റെ ആദ്യത്തെയും അവസാനത്തെയും കുറിപ്പ്  

നിങ്ങൾക്കുള്ളതാണ്

എനിക്കറിയാം  

നിങ്ങൾ എന്നെ വിശ്വസിക്കും 

എന്നത്തേയും പോലെ ..

മാത്രമല്ല , മരണക്കുറിപ്പ് 

കോടതികൾ പോലും വിശ്വസിക്കും 

പക്ഷെ, വിഡ്ഢികളേ ..

ഇതിൽ ഞാൻ നിങ്ങളെ ചതിക്കും 

ഇതു മുഴുവൻ നുണയാണ് 

ജീവിതത്തിലെ കറുത്ത ഫലിതങ്ങൾ

ഇവിടെ 

എന്റെ നെഞ്ചിൽ  വയ്ക്കാനുള്ള പൂക്കൾക്കായ്

നിങ്ങൾ പരതുമ്പോൾ

അകലെ 

ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന വിഡ്ഢികളിൽ നിന്നും 

എന്റെ പേര് വെട്ടാൻ; ഞാൻ

 ദൈവത്തെ സഹായിക്കയാകും