നിന്റെ മൌനത്തിൻ ഗുഹാമുഖത്തെപ്പോഴോ
എന്റെ ശബ്ദങ്ങൾ നിലച്ചൂ
നിൻ തളിർ കണ്തടം പുതച്ച കരിമ്പടം
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ മറച്ചു
ഇരുളിലൂടൂളയിട്ടെത്തുന്ന മൃതിയുടെ
പരിഹാസമിനിയേറ്റു വാങ്ങാം
ഒടുവിലായ് പ്രാണൻ പകുത്തു നീ നല്കിയ
അരുമയെ നെഞ്ചോടു ചേര്ക്കാം
കണ്കണ്ട കദനങ്ങൾ
കഥകളായ് മറയുമ്പോൾ
ഇരുൾ പുകച്ചുരുളുകളിൽ
ചുടല മണമുയരുമ്പോൾ
കനിവുമായെത്തിയ കാറ്റും മടങ്ങുമ്പോൾ
നിനവുകളിൽ കാലത്തിൻ
കരിന്തിരി കത്തുന്നു..
വിട തരികെനികിന്നു
ഓർമ്മയുടെ
ഇടവഴികൾ ഇനിയെന്നും ശൂന്യം
ഇടവഴികൾ ഇനിയെന്നും ശൂന്യം..
No comments:
Post a Comment